Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

"Eσείς θα πηγαίνατε σε μια χώρα που όλοι λένε πως είναι στα πρόθυρα της χρεωκοπίας;" Κι όμως ο Γιωργάκης έκανε το θαύμα του!


Από την περιγραφή φαίνεται πως η κυβέρνηση έκανε παραχωρήσεις στην Αριστερά, μειώνοντας το παράβολο και υιοθετώντας καθυστέρηση (αλά το Σουηδικό μοντέλο) για την πολιτογράφηση όταν έχει γίνει συγκεκριμένο αδίκημα αντί να αποτελεί αυτό μόνιμο κώλυμα.

Είναι πραγματικά τρομερό το γεγονός πως η κυβέρνηση τορπιλίζει την κοινωνική συνοχή και διχάζει τον Ελληνικό λαό (όπως όλες οι δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν) ακριβώς τη στιγμή που ετοιμάζεται για "βίαιες αλλαγές" στην οικονομία που θα καταστρέψουν την δημοτικότητά της.

Η μεταπολιτευτική ιστορία της Ελλάδας είναι δυστυχώς μια ιστορία εφησυχασμού, η πρακτική εφαρμογή των Νεοελληνικών αξιωμάτων "δεν βαριέσαι" και "έχει ο θεός" που αντικατέστησαν τα "κρείττον το προλαμβάνειν του θεραπεύειν" και "συν Αθηνα και χείρα κίνει".

Μια σειρά από προβλήματα όπως το δημογραφικό, το εκπαιδευτικό, το αναπτυξιακό, το ασφαλιστικό αφέθηκαν στην τύχη τους. Εφόσον υπήρχε Αμερικάνικη βοήθεια την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, φτηνός δανεισμός, καλό διεθνές κλίμα για την ναυτιλία και τον τουρισμό, εισροή φτηνού εργατικού δυναμικού με μικρές απαιτήσεις, όλα τα προβλήματα της χώρας γιγαντώνονταν, ενώ οι κυβερνήσεις (με ελάχιστες εξαιρέσεις) περηφανεύονταν για τα μεγάλα κατορθώματά τους ενώ αρνούντο να πειράξουν τα κακώς κείμενα για να μην θίξουν τους εκλογείς τους.

Όμως η αρρώστια παρέμενε. Η γήρανση του Ελληνικού πληθυσμού συνεχίζεται, η ασυδοσία στο εκπαιδευτικό έχει φέρει τα Ελληνικά σχολεία στον πάτο των διεθνών αξιολογήσεων, ανάπτυξη δεν υπάρχει πουθενά, οι δανειστές μας πήραν χαμπάρι, οι Ευρωπαίοι φοβούνται πια πως ενίσχυση χωρίς όρους θα δημιουργήσει την πρώτη από πολλές μαύρες τρύπες στην Ευρώπη όπου λεφτά θα μπάινουν και ανάπτυξη δεν θα βγαίνει. Σε αυτή τη συγκυρία, οι ψαρωμένοι μετανάστες των πρώτων μετακομμουνιστικών χρόνων που ήταν έτοιμοι να δουλέψουν για ένα κομμάτι ψωμί άρχισαν να ζητούν "δικαιώματα" και να ανδρώνονται πολιτικά. Δυστυχώς (για την Ελλάδα) βρήκαν έναν δημαγωγό που τους κανακεύει για να αναπληρώσει τις χαμένες ψήφους των Ελλήνων.

Ένα μόνο θετικό υπάρχει από την σημερινή κατάσταση: η Ελλάδα που έχει γίνει ρεντίκολο σε όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης έχει γίνει εξαιρετικά χειρότερη ως προορισμός μεταναστών. Σκεφτείτε το: θα πηγαίνατε εσείς σε μια χώρα που όλοι λένε πως είναι στα πρόθυρα της χρεωκοπίας;

Γι'αυτό ίσως χρειάζεται ένα νέο κίνητρο για να συνεχιστεί η μεταναστευτική ροή, και το νομοσχέδιο της Κυβέρνησης είναι ένα θαυμάσιο τέτοιο κίνητρο...

http://d-politiki.blogspot.com/2010/02/blog-post_27.html

2 σχόλια:

  1. Καλα η υπηκοωτητα δεν ειναι τιποτα η πρωτοτυπια να δωσουμε ιθαγεννεια ειναι το καταστροφικο στο τελος θα μας κυβερνησουν οταν γινουν πλειοψηφια ως νομιμοι ελληνες.Πρεπει να γινει ποσοστοσοι στο ισλαμηστες μεταναστες περισσοτερο και οχι στους υπολοιπους, οι υποληποι αφωμοιωνονται
    Αλεξανδρος Αναστασοπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αλέξανδρε,

    Πώς δίδεται η ιθαγένεια; Ιθαγένεια και υπηκοότητα είναι εν και το αυτό. Εγώ που είμαι Έλληνας τι σημαίνει ότι έχω την γερμανική ιθαγένεια; Έχω παρατηρήσει μεγάλο μπέρδεμα στους δύο αυτούς όρους, οι οποίοι, από καθαρά νομική πλευρά, δεν έχουν διαφορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια εκτός θέματος καθώς και μηνύματα σε "greeklish" δεν θα δημοσιεύονται.

Ποιά είναι η άποψη των χρηστών του διαδικτύου για την "πολυπολιτισμική κοινωνία" στην οποία μεταβαίνουμε, κατά την κρίση του νομοσχεδίου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης; http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=1012 Συγκεκριμένα, στην εισηγητική έκθεση αναγράφεται: Στην χώρα μας, οι συμπεριφορές που αποβλέπουν σε φυλετικές διακρίσεις έχουν ποινικοποιηθεί, ως ένα βαθμό, όπως προαναφέρθηκε από τον ν. 927/1979. Δεδομένου, όμως, ότι ο παραπάνω νόμος έχει εφαρμοστεί ελάχιστα και ήδη κρίνεται ανεπαρκής, ενόψει των σοβαρών προκλήσεων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας κατά τη μετάβασή της σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, η ισότιμη προστασία όλων των ατόμων, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα φυσικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους ή τον γενετήσιο-σεξουαλικό προσανατολισμό τους, προβάλλει ως πρωταρχική υποχρέωση του κράτους. Τι θα λέγατε, να ακουγόταν και η φωνή του "κυρίαρχου λαού", ως προς τη μετάβασή μας σε "μια πολυπολιτισμική κοινωνία";