Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

ΑΝ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΞΑΦΝΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΑΝ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΣΑΠΤΕΤΕ… ΤΟΤΕ ΤΟ ΜΟΝΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΒΕΒΑΙΟ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

Κι αυτό φυσικά δεν αποτελεί κανενός είδους απορία που χρήζει απάντησης.

Είναι όμως η δικαιολογημένη φωνή αγανάκτησης απέναντι στον πλέον αναχρονιστικό ψευτοπροοδευτισμό που εξαντλεί την παρουσία του στην απόδοση χαρακτηρισμών σε κάθε φωνή αντίστασης που αμφισβητεί και αντιπαλεύει τους σχεδιασμούς της Νέας Τάξης.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Και ο λόγος γίνεται για όλους εμάς…
Για εμάς που δεν προκύψαμε από παρθενογένεση σε τούτο τον τόπο…
Για όλους εμάς που ο καθένας έχει τη δική του μικρή η μεγάλη ιστορία αγώνων και κατατρεγμού…
Αγώνων και κατατρεγμού για την Ελλάδα που αγαπήσαμε και παλέψαμε να την αλλάξουμε…
Για τη Δημοκρατία που της κουτσούρεψαν τις δύσκολες εποχές…
Για το ψωμί και τα δικαιώματα του λαού της…

Είναι το παρελθόν που επιχειρούν έντεχνα αλλά κυρίως δόλια και ύπουλα να μας αμφισβητήσουν…
Είναι όμως το παρελθόν που κουβαλάμε στην πλάτη μας και ως εκ τούτου ουδέποτε θα καταστεί δυνατόν να αμφισβητηθεί.

Είναι το παρελθόν των αγώνων στους οποίους συμπορευτήκαμε με τον Μίκη Θεοδωράκη. Με αυτό το «τέρας» του πολιτισμού, και όχι μόνο, για τον οποίο σήμερα μιλά όλη η υφήλιος και στο πρόσωπό του τιμά την προσφορά της Ελλάδας στον κόσμο.

Είναι οι αγώνες για τους οποίους δεν μετανιώνουμε…
Οι αγώνες τους οποίους με την ίδια αυταπάρνηση θα ξαναδώσουμε…

Γιατί όλοι εμείς, δεν αποφασίσαμε ξαφνικά να πουλήσουμε την ψυχή μας στο διάβολο…
Γιατί όλοι εμείς δεν αποφασίσαμε ξαφνικά να παραδώσουμε τις παρακαταθήκες μας – τις όποιες παρακαταθήκες μας – στην ακροδεξιά όπως επιμένουν να μας κατηγορούν οι κόλακες του νεολογισμού.

Ίσως γιατί όλοι εμείς ξέρουμε πως τούτη την πατρίδα την αγαπήσαμε…
Και με τα κουσούρια της (γι αυτό και αγωνιστήκαμε να τα εξαλείψουμε),
Και με την κοινωνική της αδικία (γι αυτό και ματώσαμε για να την ανατρέψουμε),
Και με τις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεών της (γι αυτό και συγκρουστήκαμε μαζί τους στο πεζοδρόμιο σε πολύ δύσκολες εποχές).

Γιατί όλα τούτα είναι δικά μας…
Δικά μας και τα καλά… δικά μας και τα ανάποδα που συνέθεσαν την μεταπολεμική και όχι μόνο κακοδαιμονία μας…
Δικοί μας και οι σύμμαχοι… αλλά δικοί μας και οι αντίπαλοι… δική μας και η βούληση να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την ανατροπή τους μέχρι να δούμε μια Ελλάδα λεύτερη, δημοκρατική, κυρίαρχη, ανεξάρτητη, με κοινωνική δικαιοσύνη. Ικανή να σέβεται και να τιμά τη δημοκρατία και το λαό της.

Εμείς γι αυτή την Ελλάδα παλέψαμε και γι αυτή την Ελλάδα θα συνεχίσουμε να παλεύουμε. Για το λαό της και για το μέλλον της. Αδιαφορώντας για το όποιο προσωπικό κόστος.

Και θα το κάνουμε αρνούμενοι να παραδώσουμε το μυαλό μας σε ψευτοδιεθνιστικά ιδεολογήματα και συναφείς κουταμάρες που είναι ανίκανες να συνειδητοποιήσουν πως είναι άλλο πράγμα η αλληλεγγύη στους καταπιεζόμενους και τους αδικημένους, και εντελώς διαφορετικό να παραδίδεις τη χώρα σου σε ορδές χειραγωγούμενων αλλοεθνών, που κρατάνε στα χέρια τους το φυτίλι του δυναμίτη.

Την Ελλάδα δε θα την αιματοκυλήσουν οι Αφγανοί Βαρδινογιάννηδες. Διότι απλούστατα όλοι αυτοί ξέρουν καλά να χρησιμοποιούν τους Αφγανούς εξαθλιωμένους για να πετύχουν το σκοπό τους.


Την Κύπρο δεν την εποίκισαν οι Τούρκοι Λάτσηδες. Αλλά κάποιες χιλιάδες Τούρκοι δυστυχισμένοι που φρόντισαν να χρησιμοποιήσουν οι Λάτσηδες γι αυτό το σκοπό.

Ας αφήσουμε λοιπόν κατά μέρος τα ταξικά παραμύθια, γιατί αυτά μόνο μια τάξη εξυπηρετούν. Τη ΝΕΑ ΤΑΞΗ και τις επιδιώξεις της.

Εμείς έτσι θα τιμήσουμε το παρελθόν μας και τους αγώνες μας.

Αγωνιζόμενοι ενάντια στον όλεθρο για να μην Κυπροποιηθεί η Ελλάδα…
Αγωνιζόμενοι ενάντια στη Διοικητική της απορρύθμιση, για να μην καντονοποιηθεί η Ελλάδα. Γιατί η καντονοποίηση είναι αυτή που θα οδηγήσει στην αποδυνάμωση και στην άνευ όρων παράδοση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων…
Αγωνιζόμενοι ενάντια στην εκπαιδευτική απορρύθμιση. Γιατί ο σκοπός της είναι να δημιουργήσει μια νέα γενιά «λαπάδων» και όχι Ελλήνων πολιτών ικανών να αποτελούν συνεκτικό κομμάτι του εθνικού της ιστού, της παράδοσης, του πολιτισμού και των διαχρονικών αξιών της.

Γιατί εμείς έχουμε το θάρρος να πούμε ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ που επιχειρείται να συντελεστεί…
Έχουμε τη δύναμη να καλέσουμε τον ελληνικό λαό να απειθαρχήσει στο «φέσι» που ετοιμάζονται να του φορέσουν…

Λέμε όχι σ όλα αυτά… γιατί απλά λέμε: ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Επιμένετε να μας χαρακτηρίζετε ακροδεξιούς???
Τότε θα αφήσουμε την ιστορία να βαφτίσει εσάς που μέχρι πρότινος παλεύαμε στο ίδιο πεζοδρόμιο, στη δική της αλάνθαστη κολυμπήθρα…

Όποιος δεν είναι εχθρός της Ελλάδας, θα είναι μαζί μας σ αυτό τον αγώνα για την υπεράσπιση της πατρίδας μας.

Φροντίστε απ αυτό τον αγώνα να μη λείπετε εσείς.

Γιατί αν λείπετε… δε θα είστε αντίπαλοι δικοί μας τις μέρες που έρχονται. Αντίπαλοι της πατρίδας σας θα είστε. Μιας πατρίδας που θα ήθελε να την τιμήσετε.

Γιατί μόνο αν μάθετε να την τιμάτε, θα σας αναγνωρίσει το δικαίωμα να θέλετε και να την αλλάξετε προς όφελος του λαού της.

1 σχόλιο:

  1. ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ!!!!!!

    ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ.

    ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΑΣΜΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ !!!!

    ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΕΝΤΙΜΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ.

    ΚΑΠΕΤΑΝ ΚΕΦΑΛΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια εκτός θέματος καθώς και μηνύματα σε "greeklish" δεν θα δημοσιεύονται.

Ποιά είναι η άποψη των χρηστών του διαδικτύου για την "πολυπολιτισμική κοινωνία" στην οποία μεταβαίνουμε, κατά την κρίση του νομοσχεδίου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης; http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=1012 Συγκεκριμένα, στην εισηγητική έκθεση αναγράφεται: Στην χώρα μας, οι συμπεριφορές που αποβλέπουν σε φυλετικές διακρίσεις έχουν ποινικοποιηθεί, ως ένα βαθμό, όπως προαναφέρθηκε από τον ν. 927/1979. Δεδομένου, όμως, ότι ο παραπάνω νόμος έχει εφαρμοστεί ελάχιστα και ήδη κρίνεται ανεπαρκής, ενόψει των σοβαρών προκλήσεων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας κατά τη μετάβασή της σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, η ισότιμη προστασία όλων των ατόμων, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα φυσικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους ή τον γενετήσιο-σεξουαλικό προσανατολισμό τους, προβάλλει ως πρωταρχική υποχρέωση του κράτους. Τι θα λέγατε, να ακουγόταν και η φωνή του "κυρίαρχου λαού", ως προς τη μετάβασή μας σε "μια πολυπολιτισμική κοινωνία";