Η ελληνική ιθαγένεια, σκαλοπάτι για την μαζική δημιουργία ευρωπαίων πολιτών

Η απόκτηση της ευρωπαϊκής ιθαγένειας είναι μια ακόμη συνέπεια – από τις σημαντικότερες – της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και της διαμόρφωσης ευρωπαϊκής ταυτότητας. Καθιερώθηκε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, το 1992, διευρύνθηκε το περιεχόμενό της με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ και ρυθμίζεται στη Συνθήκη για την Ε.Ε. (άρθρα 17-22).

Η απόκτηση της ευρωπαϊκής ιθαγένειας δεν γίνεται με μια χωριστή διαδικασία, με κάποιον πανηγυρικό τρόπο. Αντίθετα, κάθε άτομο που έχει την ιθαγένεια κράτους – μέλους της Ε.Ε. διαθέτει αυτόματα και την ευρωπαϊκή ιθαγένεια. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι προϋπόθεση για την απόκτηση της ευρωπαϊκής ιθαγένειας είναι η απόκτηση της ιθαγένειας οποιουδήποτε από τα κράτη-μέλη της, οπότε οι δε δύο αυτές ιθαγένειες συνυπάρχουν, εκτός αν το άτομο αποκτήσει ιθαγένεια τρίτης χώρας.

Η ευρωπαϊκή ιθαγένεια έχει ως πρακτική συνέπεια ότι ο φορέας της απολαμβάνει μια σειρά από δικαιώματα, τα οποία απορρέουν από το γεγονός ότι είναι μέλος του λαού της Ε.Ε. δεν υποκαθιστά δηλαδή π.χ. την ελληνική ιθαγένεια, αλλά τη συμπληρώνει. Τα δικαιώματα αυτά προβλέπονται στη Συνθήκη της ΕΕ και είναι ιδίως:

- Η ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή στο έδαφος οποιουδήποτε κράτους –μέλους.

- Το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στις ευρωεκλογές, αλλά και στις δημοτικές εκλογές που διεξάγονται στο κράτος διαμονής.

- Το δικαίωμα αναφοράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

- Το δικαίωμα διπλωματικής και προξενικής προστασίας.

- Το δικαίωμα προσφυγής στον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή.

- Η απόκτηση και η απώλεια της ιθαγένειας κάθε κράτους-μέλους συνιστά κυριαρχικό του δικαίωμα και δική του υπόθεση, στην οποία η Ε.Ε. δεν έχει, όπως είναι φυσικό, δικαίωμα παρέμβασης.

Σύμφωνα, μάλιστα με πάγια νομολογία του ΔΕΚ οι ευρωπαίοι πολίτες έχουν υποχρεωτικά εντός κάθε κράτους μέλους την ίδια νομική μεταχείριση που ισχύει για τους πολίτες του κράτους μέλους αυτού που τελούν στην ίδια κατάσταση (επιδόματα, απασχόληση κλπ.), ενώ για τα μέλη της οικογένειάς τους και, γενικότερα, για τα πρόσωπα που συνδέονται με αυτούς προβλέπεται ένα ευνοϊκό καθεστώς με σημαντικές παροχές και διευκολύνσεις.

Άρα, η Ε.Ε. δεν μπορεί να μας υπαγορεύσει τους όρους και τις προϋποθέσεις χορήγησης της ελληνικής ιθαγένειας. Το γεγονός όμως ότι ανοίγει ο δρόμος για μαζικές ελληνοποιήσεις με το νέο Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας σημαίνει ότι αυξάνεται αλματωδώς ο αριθμός των ατόμων που απολαμβάνουν τα δικαιώματα του ευρωπαίου πολίτη, που μπορούν μετακινούνται ελεύθερα στο εσωτερικό της, να ψηφίζουν στις δημοτικές εκλογές, να αξιώνουν παροχές και δωρεάν υπηρεσίες κλπ. με ό,τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό στην εποχή της οικονομικής κρίσης που διανύουμε. Και σε αυτόν τομέα, τελικά, θα γίνουμε ο πιο αδύναμος κρίκος της Ευρώπης, θέτοντας σε κίνδυνο τη συνοχή του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

http://www.antinews.gr/?p=31039