Μαϊμούδες

του Γιάννη Κουριαννίδη, εκδότη του περιοδικού «Ενδοχώρα»

Το θέατρο του παραλόγου διαδραματίστηκε στο δημοτικό συμβούλιο της Θεσσαλονίκης την 11η Απριλίου 2011, με σκηνές απείρου κάλλους να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια όσων παρίσταντο, αλλά και των χιλιάδων που το παρακολουθούσαν από την δημοτική τηλεόραση. Δεκάδες αλλοδαποί ασιατικής και αφρικανικής προελεύσεως κατέκλυσαν την αίθουσα, προσκεκλημένοι προφανώς του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ (που δεν δίστασε να δηλώσει από μικροφώνου ότι πολλούς από αυτούς τους γνωρίζει προσωπικά!), απαιτώντας να σταματήσουν οι διώξεις τους από τους δημοτικούς αστυνομικούς, που δεν τους επιτρέπουν να πωλούν τα εμπορεύματά τους!

Μαϊμού προϊόντα, μαϊμού μετανάστες και μαϊμού κράτος τελικώς, αφού το θεσμικό διοικητικό όργανο του Δήμου Θεσσαλονίκης, όχι μόνον ανέχθηκε την παρουσία τους στην αίθουσα συνεδριάσεών του, αλλά δέχθηκε να συζητήσει και τα αιτήματά τους, κατά προτεραιότητα μάλιστα. Κατά τη συζήτηση ακούστηκαν διάφορα απίθανα πράγματα, όπως η πρόταση του δημάρχου κ. Μπουτάρη, να δημιουργηθεί ένας χώρος στα όρια του Δήμου, όπου θα μπορούν να πωλούν τα εμπορεύματα οι αλλοδαποί, ώστε να βγάλουν κι αυτοί «λίγο ψωμάκι»! Περιγράφηκε με δραματικό τρόπο «η ζοφερή πραγματικότητα την οποία βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι» και πως «πρέπει να σταθούμε όλοι δίπλα τους»!

Για να χαϊδευτούν, βεβαίως, και τα αυτιά των Ελλήνων επιχειρηματιών, που καθημερινώς παλεύουν να διασώσουν τις επιχειρήσεις τους που με κόπο έστησαν όλα αυτά τα χρόνια, προσφέροντας στην οικονομία της χώρας, τονίστηκε ότι πρέπει να προστατευθούν οι νόμιμοι επαγγελματίες. Κανείς, όμως, δεν ανέλυσε πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό, τη στιγμή που έξω από τα καταστήματά τους (ή έστω σε στεγασμένο χώρο σε κάποια γωνιά του Δήμου) θα πωλούνται τα λαθραία εμπορεύματα των λαθρομεταναστών στη μισή τιμή και ακόμη χαμηλότερα!

Δεν ακούστηκε επίσης κουβέντα, για τη νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στην πατρίδα μας, σχετικά με το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Τα τελευταία χρόνια, οι λαθραίοι που εισέρχονται στη χώρα μας προέρχονται σχεδόν αποκλειστικά από ασιατικές και αφρικανικές χώρες. Από περιοχές δηλαδή της γης, που ουδεμία σχέση έχουν με τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και το αξιακό σύστημα των Ελλήνων. Αυτοί οι άνθρωποι έρχονται για να μείνουν και να ριζώσουν στον τόπο μας. Δεν είναι σαν τους πρώτους λαθρομετανάστες (από την Αλβανία λ.χ.), η πλειονότητα των οποίων ήρθε, εργάστηκε και ως απώτερο στόχο της είχε και έχει την επιστροφή στην πατρώα γη τους. Αυτοί δεν πρόκειται να επιστρέψουν ποτέ οικειοθελώς!

Και ο λόγος είναι, ότι οι χώρες τους έχουν οικονομίες που βρίσκονται σε πολύ χειρότερη κατάσταση ακόμη και από τη σημερινή ελληνική οικονομία, οι συνθήκες διαβίωσης απέχουν παρασάγγας από αυτές της Ελλάδος και η υπεργεννητικότητα των λαών τους δεν προοιωνίζει κάποιο αισιόδοξο εργασιακό μέλλον γι’ αυτούς εκεί. Επομένως, είναι παράλογο να σκέφτεται κανείς ότι μπορεί απλώς να τους φιλοξενήσει η χώρα μας για κάποιο χρονικό διάστημα. Και ακόμη πιο παράλογο είναι το να συζητούν μαζί τους θεσμικά όργανα της Πολιτείας, αντί να εφαρμόσουν το νόμο που προβλέπει την άμεση απέλασή τους!

Το μεταναστευτικό αυτό ρεύμα πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Και μόνον ένας τρόπος υπάρχει γι’ αυτό. Τον άκουσα πρόσφατα από τον βουλευτή Θάνο Πλεύρη και τον προσυπογράφω απόλυτα: Πρέπει να δημιουργήσει επιτέλους, σήμερα κιόλας, η πολιτεία τέτοιες συνθήκες διαβιώσεώς τους στην Ελλάδα, που να είναι χειρότερες από αυτές που αντιμετώπιζαν στη χώρα τους! Ακούγεται κυνικό, αλλά δεν είναι τίποτε άλλο από τη στοιχειώδη αυτοάμυνα μιας χώρας απέναντι σε μία εισβολή. Μία εισβολή που διαμορφώνει συνθήκες σύγκρουσης, η οποία είναι θέμα λίγου πλέον χρόνου πότε θα επέλθει. Αν δεν προετοιμαστούμε για την αντιμετώπισή της, όσο έχουμε ακόμη το συγκριτικό πλεονέκτημα, σε λίγο θα είναι πια πολύ αργά...