Θέλουν απλά να μας εξαφανίσουν

Την περασμένη Πέμπτη υπερψηφίσθηκε στη Βουλή το ν/σ για την ιθαγένεια. Πλην του ΛΑ.Ο.Σ. που επιχειρηματολόγησε εναντίον του, τα υπόλοιπα κόμματα αναμάσησαν τα στερεότυπα περί φιλόξενου ελληνικού λαού και καημενούληδων μεταναστών, επαναλαμβάνοντας την άτοπη σύγκριση με την νόμιμη μετανάστευση Ελλήνων σε Γερμανία και ΗΠΑ, καθώς και με το προσφυγικό κύμα των Ελλήνων της Μ. Ασίας μετά την καταστροφή του ΄22. Μ' άλλα λόγια, η αριστερά, αλλά και η Ν.Δ. με την σιωπή της, στηρίζουν την ρητορική τους στο συναίσθημα και προπαγανδίζουν το ιδεολόγημα της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, δημιουργώντας μάλιστα στους Έλληνες και αισθήματα ενοχής απέναντι στου αλλοδαπούς εισβολείς.

Χωρίς κανένα νομικό, ηθικό ή ορθολογιστικό έρεισμα
Τα όποια συναισθηματικά επιχειρήματα όμως, δεν έχουν κανένα λογικό, νομικό ή ηθικό έρεισμα και για τον λόγο αυτό δεν μπορούν να απαντήσουν σε βασικά ερωτήματα όπως: Ποια είναι τα πραγματικά αίτια της λαθρομετανάστευσης; Γιατί θεωρείται δείγμα ανθρωπισμού το να δέχεται κάποιο φτωχό δυτικό κράτος λαθρομετανάστες; Γιατί η λαθρομετανάστευση συνδέεται άρρηκτα με την εγκληματικότητα; Γιατί παρά την συντονισμένη προπαγάνδα υπάρχει σταθερή αντίδραση της κοινής γνώμης κατά της λαθρομετανάστευσης και των πολιτικών που την ενθαρρύνουν ή την καλύπτουν;

Σύνδρομο Στοκχόλμης από Ασιάτες και Αφρικανούς
Η επιστήμη της γεωπολιτικής εξηγεί την μετακίνηση πληθυσμών. Όταν υπάρχει κρίση σε ένα κράτος δημιουργείται τάση μετακίνησης του πληθυσμού σε άλλα κράτη. Η τάση κλιμακώνεται όταν τα υπόλοιπα κράτη αποδεχθούν τη μετακίνηση του πληθυσμού. Η έννοια της εθνικής κυριαρχίας δίνει το δικαίωμα σε κάθε κράτος να απαγορεύει την μετακίνηση ξένου πληθυσμού στο εσωτερικό του. Οι πρώτοι που θα εγκαταλείψουν ένα κράτος σε περίοδο κρίσης είναι αυτοί που δεν έχουν να χάσουν τίποτα από τη φυγή τους, αυτοί που δεν έχουν κάποιο συναισθηματικό δεσμό με το κράτος, οι τυχοδιώκτες κλπ. Υπό αυτές τις συνθήκες είναι λογικό το κάθε κράτος να θέτει όρους στο ποιούς θα δεχθεί ή να κλείνει τα σύνορά του, αφού αυτοί που επιδιώκουν να εισέλθουν είναι βέβαιο ότι θα ρίξουν το βιοτικό επίπεδο των πολιτών του.
Η αριστερά προσπαθεί χρόνια τώρα να μας πείσει ότι έχουμε καθήκον να δεχθούμε τους λαθρομετανάστες και να τους εντάξουμε στις κοινωνίες μας. Η ιστορία, όμως, άλλα διδάσκει. Πολλά κράτη της Ευρώπης που στο παρελθόν υπήρξαν αποικιακές δυνάμεις εκδιώχθηκαν από τους αφρικανικούς και ασιατικούς λαούς, αφού αναγνωρίσθηκε στους λαούς αυτούς το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και οι αντιαποικιακοί πόλεμοι κρίθηκαν νόμιμοι. Οι δικαιωμένοι αυτοί λαοί, προσπαθούν σήμερα να εποικήσουν την Ευρώπη για να ζήσουν υπό την σκέπη των «κακών και ρατσιστικών» κρατών που κάποτε πολέμησαν. Για ποιον λόγο θα πρέπει τώρα αυτά τα κράτη - πολλώ δε μάλλον και τα κράτη που δεν έχουν τέτοιο παρελθόν - να τους αποδεχθούν; Και γιατί να τους καταστήσουν ισότιμους πολίτες με τους αυτόχθονες πληθυσμούς;

Φτωχοί αλλά με πυρηνικά
Ένα άλλο επιχείρημα, και πάλι συναισθηματικό, είναι το καθεστώς των χωρών προελεύσεως των λαθρομεταναστών. Μιλούν πολλοί για φτωχά αλλά και αυταρχικά ολοκληρωτικά καθεστώτα που καταπιέζουν τους λαούς και τους εξωθούν στην φυγή. Κι όμως, οι Ινδίες, το Ιράν και το Πακιστάν είναι πυρηνικές δυνάμεις. Πλούσια κράτη, δηλαδή, με αρκετά χρήματα για να εξασφαλίσουν ένα πολύ καλό βιοτικό επίπεδο για τους λαούς τους. Παρά ταύτα, πρέπει εμείς να αναλάβουμε τα έξοδα συντήρησης των λαθρομεταναστών, ώστε οι κυβερνήσεις των κρατών προέλευσής τους να εξοικονομούν πόρους για πυρηνικά. Ποτέ όμως δεν είδαμε Ινδούς, Πακιστανούς ή άλλους αντίστοιχους να εξεγείρονται για λόγους κοινωνικούς, ζητώντας παροχές. Οι μόνοι ξεσηκωμοί γίνονται για την επικράτηση της μίας ή της άλλης θρησκευτικής σέκτας, αιρέσεως κ.ο.κ. Και δεν πρέπει να αντιπαρέλθει κανείς και του γεγονότος ότι όποιος εγκαταλείπει μία δοκιμαζόμενη πατρίδα είναι συχνά - όχι πάντα! - ιδιοτελής, επιδιώκων την προσωπική του ευημερία, κόβοντας συχνά κάθε δεσμό με την πατρίδα αλλά και την οικογένειά του. Θα ήταν παράλογο, λοιπόν, να πιστέψουμε ότι θα αναπτύξει τέτοιους δεσμούς με κάποια ευρωπαϊκή χώρα, στην οποία δεν βρίσκει τίποτε κοινό με την κουλτούρα και την καταγωγή του.

Πληρώνουν για να είναι δούλοι
Μια άλλη «δικαιολογία» ακούει στον όρο «δουλέμποροι». Ωστόσο, υπάρχουν αρκετά στοιχεία που δεν δικαιολογούν την χρήση του όρου αυτού. Τα ποσά με τα οποία «αγοράζουν» οι λαθρομετανάστες την θέση του «δούλου» σε κάποιο σαπιοκάραβο, θα αρκούσαν για να ζήσει στην χώρα τους για πολύ καιρό μία ολόκληρη οικογένεια. Πώς μπορεί άραγε να συγκεντρώσει κανείς τέτοια ποσά σε χώρες που είναι τόσο εξαθλιωμένες, όπως οι ίδιοι λένε. Πουλώντας ίσως κάποιο παιδί ή κάποια γυναίκα, προδίδοντας, κλέβοντας, καταχρώμενοι; Ουδείς γνωρίζει. Με τίμιο πάντως τρόπο δεν συγκεντρώνονται αυτά τα λεφτά. Ακόμη όμως, κι αν ίσχυε το επιχείρημα ότι πιστώνονται από τους «δουλεμπόρους» και βρίσκονται σε ομηρία μέχρι την εξοφλήσεως του ποσού, για ποιον λόγο πρέπει να επιβραβεύσουμε μία τέτοια συναλλαγή; Από πού αντλούμε αυτό το δικαίωμα;

Η καθημερινότητα δίνει τις απαντήσεις
Την απάντηση σ' αυτά τα φληναφήματα, την δίνει η ίδια η καθημερινότητά μας. Είτε νομιμοποιούνται είτε παραμένουν παράνομοι, είτε κρατήσουν την πρότερη υπηκοότητά τους είτε βαπτισθούν Έλληνες, οι μετανάστες και δη οι Ασιάτες και οι Αφρικανοί δεν θα ενσωματωθούν. Αν τους ρωτήσει κανείς, δεν θα δεχθούν ποτέ να ασπασθούν πλήρως την δική μας ηθική και πολιτισμό. Βρίσκονται εδώ για το χρήμα. Κι αν μείνουν, όπως η πρόσφατη ιστορία διδάσκει, θα φροντίσουν να επιβάλουν την δική τους κουλτούρα και να την περιχαρακώσουν, εξωθώντας την κοινωνία και το κράτος μας σε αλλεπάλληλες υποχωρήσεις, που θα οδηγήσουν στην γκριζοποίηση του κράτους και την απόλυτο εθνικό μαρασμό.

Έλληνας γεννιέσαι. Αφανίστε τους Έλληνες!
Γίνεται, λοιπόν σαφές, ότι η συναισθηματική τεκμηρίωση του «μεταναστολαγνείας» που διακατέχει τόσο την αριστερά όσο και το νεοφιλελεύθερο φυτώριο της νέας τάξεως, δεν έχει καμμία σχέση με τα κίνητρά της. Γιατί κάθε άλλο παρά από συναίσθημα επιδιώκεται η διάρρηξη του εθνικού μας ιστού και η απόλυτη δημογραφική και εκλογική αλλοίωση του πληθυσμού της χώρας. Μόνο και μόνο για την κατάλυση των εθνικών κρατών και την εξάλειψη των εθνών.
Αυτές είναι οι επιδιώξεις, τόσο των 170 που υπερψήφισαν όσο και των υπολοίπων 34 που απείχαν ή ψήφισαν «παρών», κρίνοντας «σκληρό» το νομοσχέδιο. Κατά βάθος, ούτε για τους μετανάστες κόπτονται - μόνον ίσως για την ψήφο τους - ούτε για τα παιδιά τους. Κατά βάθος, ξέρουν ότι «Έλληνας γεννιέσαι και δεν γίνεσαι» και γι' αυτό προσπαθούν απλά να μας καταστήσουν μειονότητα μέσα στην ίδια μας την χώρα.

Χρήστος Μπίσδας