Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

Oι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες μετανάστες

Η Θάλεια Δραγώνα για το εθνοκεντρικό σχολείο

Από συνέντευξη στην Αυγή.
Πώς “εκφράζεται” το εθνοκεντρικό σχολείο;

Είναι σχολείο του απομονωτισμού, εμποδίζει τη συνύπαρξη των διαφορών κάθε είδους, και όχι μόνο τη συνύπαρξη με μαθητές αλλόγλωσσους ή/και αλλόθρησκους και με καταγωγή από άλλες χώρες, αλλά όλες τις ετερότητες από το φύλο έως την αναπηρία. Είναι σχολείο σε όλα δογματικό. Δηλαδή, μεταδίδει μια στατική και για πάντα δεδομένη «αλήθεια» και εξετάζει στη συνέχεια τους μαθητές αν την έμαθαν, πράγμα τελείως αντίθετο με την εξοικείωση του τι είναι επιστημονική γνώση, που βρίσκεται σε συνεχή κίνηση και αλλαγή. Δεν προτρέπει στην έρευνα με βάση δεδομένα και -κάτι πολύ σημαντικό για την εποχή της «μαζικής πληροφόρησης»- δεν αναπτύσσει στα παιδιά την ικανότητα να επιλέγουν ανάμεσα στις πληροφορίες με τις οποίες βομβαρδίζονται και να κρίνουν την καταλληλότητά τους. Αξιολογεί τους λαούς και πολιτισμούς με βάση το αυθαίρετο στερεότυπο του ρατσισμού, το οποίο άλλωστε έχει προέλευση την ιδεολογία της αποικιοκρατίας και υποτιμάει τη λεγόμενη «ανατολή» και το λεγόμενο «νότο», δηλαδή υποτιμάει και μέρος της ελληνικής κοινωνίας, κουλτούρας και ταυτότητας.

Πολλά και ενδιαφέροντα περιγράφει η κ. Δραγώνα αλλά όχι βέβαια το εθνοκεντρικό σχολείο.

Τί ειναι λοιπόν το Ελληνικό εθνοκεντρικό σχολείο;
  • Είναι το σχολείο που εκφράζει την συνταγματική επιταγή για "την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης" (Άρθρο 16)
  • Είναι το σχολείο το οποίο αφιερώνει περισσότερο χρόνο στον Όμηρο, τον Πολύκλειτο, τον Σεφέρη, και τον Σοφοκλή παρά στον Βιργίλιο, τον Πικάσο, τον Πούσκιν, και τον Μολιέρο, χωρίς να παραγνωρίζει στο ελάχιστο την σημασία των δευτέρων για τον παγκόσμιο πολιτισμό
  • Είναι το σχολείο που δεν περιγράφει τα γεγονότα της ιστορίας αποστασιοποιημένα και αφ' υψηλού, αλλά, χωρίς να παραποιεί ή να αποκρύπτει κανένα γεγονός, μιλάει για νίκη στην μάχη του Μαραθώνα, ήττα το 1922 και κάνει τον μαθητή να νιώθει χαρά για το πρώτο γεγονός και λύπη για το δεύτερο.
  • Είναι το σχολείο που δεν αποκρύπτει τις διαφορές των Ελλήνων και του πολιτισμού τους από τους άλλους λαούς και πολιτισμούς και δεν αποφεύγει να πει ξεκάθαρα πως π.χ. η Ελληνική πόλη-κράτος ήταν ανώτερη μορφή πολιτικής οργάνωσης από την Περσική δεσποτεία, ή πως έθιμα άλλων λαών (π.χ. πολυγαμία, θάνατος δια λιθοβολισμού, κλειτοριδοκτομή) είναι χειρότερα από τα αντίστοιχα Ελληνικά, ενώ άλλα (π.χ. φορολογική συνέπεια, περιβαλλοντική προστασία) είναι ανώτερα.
  • Είναι το σχολείο που δεν κάνει τον Έλληνα ορθόδοξο μαθητή να νιώθει πως η Ορθοδοξία, η κυρίαρχη θρησκεία στην Ελλάδα, είναι απλώς μια θρησκεία όπως όλες οι άλλες.
  • Είναι το σχολείο που κάνει τον (Έλληνα) μαθητή να νιώσει περηφάνια για την Ελληνική γλώσσα, ιστορία και τον Ελληνικό πολιτισμό και του εμφυσά την όρεξη να φανεί αντάξιος συνεχιστής της παράδοσής του χωρίς να μισεί κανέναν άλλο άνθρωπο.
  • Είναι το σχολείο που κάνει τον (αλλοδαπό) μαθητή να νιώσει θαυμασμό για την Ελληνική γλώσσα, ιστορία και τον Ελληνικό πολιτισμό, να θυμάται την Ελλάδα με αγάπη αν ποτέ φύγει από αυτήν, ή να θελήσει να προσφέρει στην χώρα αν μείνει εδώ, ή ακόμα να του εμπνεύσει την φιλοδοξία να γίνει μέρος της και πολίτης.
http://d-politiki.blogspot.com/2010/01/blog-post_7286.html

1 σχόλιο:

  1. Οι Τούρκοι έσποιραν το σπόρο τους βαθιά για πάνω από 400χρόνια. Έχουνε γίνει οι Έλληνες -ραγιάδες των κομμάτων και του δημοσίου , χωρισμένοι σε τρις μεγάλες κατηγορίες στρωμάτων,
    Α. στους επιχειρηματίες , δημοσιογράφους , πολιτικούς.
    Β. στους αυλικούς προσκυνημένους προδότες δημοσίους υπαλλήλους -τεμπέλικα ρουφιάνικα κομματόσκυλα.
    Γ, Σε αυτούς που ξυπνάνε το πρωί για να δώσουν τον αγώνα της επιβίωσεις , που έχουν προσφέρει τον εαυτό τους στην πατρίδα σαν στρατιώτες όπου τους είπαν να πάνε , σε αυτούς που φορολογούντε χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν πουθενά και να ξεφύγουν από πουθενά.
    Στους φοιτητές δεν αναφέρομε , τα παιδάκια είναι χαμένα στην άβυσο των Εβραϊκών πολιτικών συστημάτων και πεπηθήσεων που τους έχουν οι εδώ εκπρόσωποί τους εμποτίση.
    Έτσι λοιπόν το τελευταίο κάστρο της συμμετοχής μόνο των Ελλήνων στην υποτιθέμενη ψευτοδημοκρατία που τους έχουν δώσει θα πέσει και αυτό, οι μάσκες έχουν πέσει από από τα πρόσωπα των ρουφιάνων και των προδοτών , αυτών που τους κόπους και της αγωνίες , τη δημιουργικότητα , τις ευαισθησίες των Ελλήνων της έκαναν βίλλες καταθέσεις και πολυτελεί αυτοκίνητα.
    ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΦΟΡΟΥΣ , ΤΕΛΟΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ , ΠΡΟΣΤΥΜΑ , ΤΟΚΟΥΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΟΣΟΙ ΑΝΟΙΚΕΤΑΙ ΣΤΗ γ, ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ---Ο Ρ Γ Α Ν Ω Θ Ε Ι Τ Α Ι -

    ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΝΙΩΣΟΥΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΙΣΩ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΑΛΟΔΑΠΩΝ - ΘΕΛΕΙ ΑΡΧΙΔΙΑ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΠΑΙΔΕΙΑ - ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΤΑ ΔΕΥΤΕΡΑ.

    ΣΥΝΤΑΞΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΑ 55 ΝΑ ΑΔΕΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΙΔΙΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.
    ΤΕΛΟΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΣΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΞΕΝΟΙ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗΝ (μεταναστες να τουσ απονέμετε η Ελληνική ιθαγένεια σαν βράβευση στη μακρόχρονη προσφορά τους στο τόπομας σαν παράδειγμα και για τους άλλους μετανάστες)

    ΛΕΩΝΙΔΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια εκτός θέματος καθώς και μηνύματα σε "greeklish" δεν θα δημοσιεύονται.

Ποιά είναι η άποψη των χρηστών του διαδικτύου για την "πολυπολιτισμική κοινωνία" στην οποία μεταβαίνουμε, κατά την κρίση του νομοσχεδίου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης; http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=1012 Συγκεκριμένα, στην εισηγητική έκθεση αναγράφεται: Στην χώρα μας, οι συμπεριφορές που αποβλέπουν σε φυλετικές διακρίσεις έχουν ποινικοποιηθεί, ως ένα βαθμό, όπως προαναφέρθηκε από τον ν. 927/1979. Δεδομένου, όμως, ότι ο παραπάνω νόμος έχει εφαρμοστεί ελάχιστα και ήδη κρίνεται ανεπαρκής, ενόψει των σοβαρών προκλήσεων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας κατά τη μετάβασή της σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, η ισότιμη προστασία όλων των ατόμων, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα φυσικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους ή τον γενετήσιο-σεξουαλικό προσανατολισμό τους, προβάλλει ως πρωταρχική υποχρέωση του κράτους. Τι θα λέγατε, να ακουγόταν και η φωνή του "κυρίαρχου λαού", ως προς τη μετάβασή μας σε "μια πολυπολιτισμική κοινωνία";