H "Δημοκρατική Αναγέννηση" για το μεταναστευτικό

Του Στέλιου Παπαθεμελη
Προέδρου της Δημοκρατικής Αναγέννησης

Η κυβέρνηση με μιαν ακατανόητη πρεμούρα προχωρεί «αγαλλομένω ποδί» στη μαζική πολιτογράφηση μεγάλου αριθμού μεταναστών, νομίμων όπως είθισται να αποκαλούνται. Για την Ιστορία, δεν υπάρχουν νόμιμοι μετανάστες στην Ελλάδα, αλλά εκ των υστέρων νομιμοποιημένοι λαθρομετανάστες.

Όμως η χώρα έχει αυτή την ώρα οξύτατα και διαρκώς ογκούμενα προβλήματα, με την οικονομία στο λυσσώδες στόχαστρο των κερδοσκόπων και την ίδια την εθνική της ασφάλεια έργω προσβαλλόμενη. Τουρκικές παραβιάσεις κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, παρενοχλήσεις αεροσκαφών μας, ενεργοποίηση της «hotline» που συνδέει το CAOC της Λάρισας με του Εσκί Σεχίρ κ.λπ. Προκαλεί, συνεπώς, κατάπληξη η πρόταξη τώρα πολιτογράφησης και παροχής ψήφου στους αλλοδαπούς. Όλα τα 'χε η Μαριορή, ο φερετζές τής έλειπε...
Προ πάσης κινήσεως περί το μεταναστευτικό, επιβάλλεται να εκπονηθεί, επιτέλους, μια σοβαρή μεταναστευτική πολιτική έπειτα από υπεύθυνη έρευνα, που θα εξετάζει όλες τις παραμέτρους για το τι σημαίνουν οι αθρόες ελληνοποιήσεις για το σήμερα και το προβλεπτό μέλλον, που να απαντά στα θεμελιώδη ερωτήματα «αν», «πόσους» και «από πού» μπορούμε να απορροφήσουμε μετανάστες. Πόσους αντέχουν η οικονομία, η κοινωνία και το μέγεθος της χώρας, αφού από τις βλακείες μας την καταντήσαμε και για τα εξ ανατολών κύματα χώρα προορισμού.
Οι κάθε λογής αρμόδιοι πρέπει να αναμετρηθούν με ορισμένα βασικά αυτονόητα, λογικά προηγούμενα από την απόφαση τους:
1Η Ελλάδα έχει σήμερα πανευρωπαϊκό και πιθανόν παγκόσμιο ρεκόρ υπογεννητικότητας. Από τις 100.000 ετήσιες γεννήσεις που δίνουν δείκτη 1,3 παιδιά ανά γυναίκα, οι γεννήσεις αλλοδαπών είναι κάπου 20.000. Άρα ο δείκτης κατεβαίνει στο 1 παιδί. Την τελευταία 5ετία, υπάρχει ανεπαίσθητη αύξηση γεννήσεων των Ελληνίδων 2,99% και στο ίδιο διάστημα των αλλοδαπών 21,48%. Με αυτόν τον ρυθμό, ο Ελληνισμός στο τέλος του αιώνα θα συρρικνωθεί στα 3 εκατομμύρια. Η εξέλιξη αυτή, αν δεν ανασχεθεί με γενναία και κεραυνοβόλα μέτρα δημογραφικής ανάκαμψης, θα καταντήσει τους Έλληνες πολύ προ του 2050 μειονότητα στην ίδια τους την πατρίδα.

2 Η πολιτεία δεν έχει σήμερα ακριβή εικόνα πόσοι ξένοι και πόθεν ορμώμενοι εγκαταβιούν σ’ αυτήν. Ένας σημαντικός αριθμός λαθρομεταναστών, περί τις 750.000, είναι -με τη γενναιοδωρία των ελληνικών Αρχών- σήμερα νομιμοποιημένοι. Ζουν, όμως, εδώ τουλάχιστον άλλοι τόσοι, συνολικά περίπου 2.000.000.

Για μια χώρα 10.000.000 ο αριθμός είναι δυσβάστακτος και υπερβαίνει -παρά την όποια θετική διάθεση κοινωνίας και Αρχών- τις δυνατότητες ενσωμάτωσης. Η πολιτογράφηση, για την οποία επείγεται ανεξήγητα η κυβέρνηση, είναι πρωθύστερο μέτρο. Προηγούνται σοβαρές πολιτικές ενσωμάτωσης, οι οποίες δεν έχουν καν συζητηθεί. Παρεμβάλλονται, όμως, και άλλες παράμετροι:
3 Η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών προέρχεται από όμορες χώρες. Αυτές ή έχουν ενταχθεί ήδη στην Ε.Ε. (Βουλγαρία, Ρουμανία) ή είναι καθ' οδόν προς ένταξη (Δυτικά Βαλκάνια, εξ ων πρώτη η Αλβανία, που έχει και τους περισσότερους). Αυτοί δεν έχουν καμιάν ιδιαίτερη ανάγκη πρόσκτησης ελληνικής ιθαγένειας, διότι η ευρωπαϊκή τους ταυτότητα τους παρέχει όλα τα δικαιώματα, πλην του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, για το οποίο δεν νομίζουμε ότι κόπτονται οι αλλοεθνείς, αφού δεν τα ασκούν οι μισοί περίπου ομοεθνείς.
Οι όμοροι προέρχονται από χώρες που τα τελευταία εκατό χρόνια δεν έπαυσαν να προβάλλουν εδαφικές διεκδικήσεις και μειονοτικά αιτήματα. Ορισμένοι ημέτεροι θεωρούν παρελθόν την αναζωπύρωση παρόμοιων εθνικιστικών τάσεων, αλλά υποτιμούν τις πραγματικότητες της ζωής. Οι ίδιοι εξορκίζουν μονίμως τον ανύπαρκτο ελληνικό εθνικισμό και αντιπαρέρχονται τον αδιάλλακτο επεκτατικό σοβινισμό των γειτόνων. Μπορεί το ελληνικό σύστημα να υπέβαλε σε ευθανασία τη Μεγάλη Ιδέα και να αναπαύτηκε στο αστόχαστο δόγμα «δεν διεκδικούμε τίποτε», αλλά οι γείτονες δεν έπαυσαν να διεκδικούν τα πάντα και οι βόρειοι τουλάχιστον το ήμισυ του ελλαδικού «παντός».

4 «Λένε» δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές. Έπεται η ψήφος στις εθνικές. Οι όμοροι αλλοεθνείς έχουν εθνικό κέντρο με εμφανή πρόθεση διαβουκόλησής τους. Θα επιχειρήσει να κατευθύνει τις επιλογές τους, ανάλογα με τα ίδια εθνικά συμφέροντα. Γνωστή μια παλαιότερη «ιδιωτική» δήλωση του Φάτος Νάνο: «Σε δέκα χρόνια (τα πέντε πέρασαν), με τους 750.000 Αλβα¬νούς που θα αποκτήσουν ελληνική ιθαγένεια, θα κυβερνούμε την Ελλάδα». Λέει αλήθεια. Αυτό δεν κάνουν οι Τουρκοι στη Βουλγαρία; Στη Γερμανία από τους 600.000 γερμανοποιημένους Τούρκους η Μέρκελ πήρε μηδέν ψήφους.

5 Η άλλη παράμετρος είναι οι Ασιάτες μουσουλμάνοι, που καταφθάνουν καθημερινά, ελέω Τούρκων δουλεμπόρων. Άλλη μορφή επιθετικής πολιτικής της Άγκυρας. Οι Ασιάτες και οι Αφρικανοί μουσουλμάνοι στην Αττική είναι κάπου 650.000. Όσο ο εξ ανατολών κάκιστος γείτων κινούνταν στον ορίζοντα του κεμαλικού εθνικισμού, οι μη Τούρκοι μουσουλμάνοι ήταν στο απυρόβλητο των τουρκικών γεωπολιτικών παιγνίων.
Όμως, ο νεοοθωμανισμός των ισλαμιστών ηγετών της Άγκυρας υποκαθιστά και εκτοπίζει ραγδαία τον υποχωρούντα κεμαλισμό και προσφέρει ελκυστικό δέλεαρ προς άγραν μουσουλμάνων πάσης εθνότητας. Δεν είναι πια ο αντισλαμιστής Κεμάλ που απωθεί, αλλά ο Μωάμεθ, που συγκινεί Πακιστανούς, Μπαγκλαντεσιανούς, Αφγανούς. Ιδού μια νεόδμητη εστία αποσταθεροποίησης μας. Σε Πακιστάν και Μπαγκλαντές δημοσιεύονται διαφημίσεις που υπόσχονται αντί 4-5 χι¬λιάδων ευρώ καλύτερη ζωή και λαμπρό μέλλον στην Ελλάδα (sic!).

6 Εδώ, με αλλεπάλληλες παρεκτάσεις προθεσμιών νομιμοποιήθηκε κλάσμα μόνο των ξένων. Οι παρεκτάσεις λειτούργησαν ως κίνητρο αύξησης της ροής τους. Τώρα που επιβάλλονται αντικίνητρα, η Ελλάς προσφέρει κίνητρα. Ώσπου να τακτοποιηθεί η πρώτη φουρνιά ελληνοποιημένων, θα ωριμάζει η επόμενη, ενώ θα παίρνει σειρά η μεθεπόμενη.
Δεν έχουμε εγγυητή συνόρων. Έχουμε πρόβλημα ασφάλειας και επιτακτικά ζητήματα κοινωνικής και εθνικής συνοχής.

Δεν είμαστε τα 62,9 εκατομμύρια των Γάλλων, ούτε τα 62,2 των Βρετανών, ούτε τα 83 των Γερμανών. Είμαστε μια χούφτα 10 εκατομμυρίων, που επιβίωσε εξαιτίας της ισχυρής συνείδησης του ανήκειν, της πολιτισμικής μας ταυτότητας και του πείσματος να προτάσσουμε την ελευθερία έναντι της ζωής. Δεν είμαστε πολυεθνοτική χώρα. Δεν νεκραναστηθήκαμε εθνοκρατικά με καμιά σημαία πολυπολιτισμικότητας. Όπως έλεγε ο Κολοκοτρώνης, «όταν κάναμε την Επανάσταση, είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και μετά υπέρ πατρίδος»! Διεθνώς κηρύσσεται πλέον το τέλος της πολυπολιτισμικότητας και των πειραμάτων, γιατί οδήγησαν σε γκετοποίηση τις μεταναστευτικές μειονότητες. Ενώ έξω έγινε «ντεμοντέ», εμείς τώρα την ανακαλύπτουμε και ομνύουμε στο όνομα της.

Επείγουν μέτρα σε δύο κατευθύνσεις:

■ Φύλαξη συνόρων, με ό,τι σημαίνει ο όρος. Ως εδώ. «Όποιος πρόλαβε, πρόλαβε»! Η Ε.Ε. να επωμισθεί, επιτέλους, το κόστος προστασίας των συνόρων της. Αμελητί αναθεώρηση του «Δουβλίνο II».

■ Διαχείριση των εσωτερικών όψεων του. Δύσκολη...

1 Διευκολύνουμε με κίνητρα παλιννόστησης στις πατρίδες τους σημαντικό ποσοστό των μεταναστών. Καταπολεμούμε την ανασφάλιστη εργασία όσων θα μείνουν με αυστηρές κυρώσεις στους εργοδότες τους. Τα ξένα φθηνά εργατικά χέρια στήριξαν το καταναλωτικό status των μεσαίων και υψηλότερων εισοδημάτων, αλλά δεν αναδιέταξαν την ελληνική οικονομία, που έμεινε στρεβλή και παρασιτική. Ταυτόχρονα, έχουμε έξοδο σπουδαίου δυναμικού 600.000 Ελλήνων επιστημόνων, που αναζήτησαν απασχόληση εκτός συνόρων.

2 Πολιτικές ενσωμάτωσης. Η εκπαίδευση είναι το καταλυτικό εργαλείο. Όμως από τα σχολικά εγχειρίδια έχουν εξοβελίσει οι εθνομηδενιστές κάθε ελληνική αξία ζωής και ιστορικής μνήμης. Προσφέρουν μια λάιτ αφήγηση, αδύναμη να εμπνεύσει σεβασμό και περηφάνια για μια δεύτερη πατρίδα που να ακολουθήσει ο ελληνοποιούμενος, προσλαμβάνοντας τον πολιτισμό της και -αν χρειασθεί- να την υπερασπισθεί με τη θυσία του.

Τα βιβλία είναι αφελληνισμένα και αποχριστιανισμένα, διαπολιτισμικά τα λένε... Παράγουμε αποφοίτους πανεπιστημίου, μελλοντικούς δικαστές που δεν γνωρίζουν ποιοι ήταν ο Κάλβος, ο Κοραής και η ηρωίδα της Αντίστασης Λέλα Καραγιάννη! Ανάγκη παιδείας και φυσικά παιδείας (άλλης) ποιότητας.

3 Η πολιτογράφηση προϋποθέτει την ενσωμάτωση, και όχι το αντίστροφο. Οι εμπειρίες άλλων χωρών με ανάλογα προς τα δικά μας χαρακτηριστικά -πέραν των πολυεθνοτικών ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλίας, που είναι διαφορετικά μοντέλα- πρέπει σοβαρά να ληφθούν υπόψη, για να αποφευχθούν μοιραία λάθη. Πολιτογραφούμε εξατομικευμένα μόνο όποιον αισθάνεται αποδεδειγμένα την Ελλάδα δεύτερη πατρίδα του.

Οι ξένοι στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν τη δεινή αναποτελεσματικότητα της ελληνικής γραφειοκρατίας που γευόμεθα οι πάντες. Αυτό είναι το μείζον πρόβλημα τους. Οφείλουμε να το μηδενίσουμε. Την ψήφο (τους) τη χρειάζονται μόνον αυτοί που επείγονται να τη θεσπίσουν. Και δεν πρέπει τώρα...
ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ 9/1/10