ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΣΚΟ ΤΟΥ ΑΙΟΛΟΥ

Tου Δρ. Κωνσταντίνου Γρίβα*

Oι σκέψεις για την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες δεύτερης γενιάς δεν λαμβάνουν υπόψη τους, μεταξύ άλλων, ένα επικίνδυνο γεωπολιτικό δεδομένο: Ένα συμπαγές τμήμα αυτών είναι αλβανικής καταγωγής.
Κατά συνέπεια, η τυχόν ελληνοποίηση μεταναστών δεν θα εισαγάγει στην ελληνική κοινωνία μόνο πολίτες απλώς διαφορετικής εθνοτικής προέλευσης, αλλά και μια συμπαγή εθνική ομάδα μιας γειτονικής χώρας. Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι ούτε φυλετικό ούτε εθνοτικό αλλά γεωπολιτικό. Σήμερα, ο αλβανικός λαός ζει μια φάση αυξημένου και επιθετικού εθνικισμού και το γεγονός αυτό δεν μπορεί παρά να επιδράσει και στους Αλβανούς που βρίσκονται στην Ελλάδα.
Βέβαια, η συντριπτική πλειοψηφία των αλβανικής καταγωγής πολιτών θα απορροφηθεί γρήγορα από την ελληνική κοινωνία. Όμως αυτό αφορά στην πλειοψηφία. Και το ζήτημα είναι ότι τα προβλήματα δεν τα δημιουργούν ποτέ οι μεγάλες πλειοψηφίες που θέλουν την ησυχία τους, αλλά οι μικροσκοπικές φανατισμένες μειοψηφίες. Και αυτές είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα υπάρξουν.


Και, φυσικά, είναι απλώς θέμα χρόνου να εμφανιστούν και αντίστοιχες ακραίες εθνικιστικές μειοψηφίες Ελλήνων που θα δημιουργήσουν το διαλεκτικό πόλο βίας και θα φανατισμού. Ας μην ξεχνάμε ότι η Γιουγκοσλαβία δεν διαλύθηκε και η Βοσνία δεν βυθίστηκε στο αίμα για τόσα χρόνια επειδή το ήθελε η πλειοψηφία των πολιτών τους, αλλά μόνον κάποιες αποφασισμένες μειοψηφίες. Ούτε στη Ρουάντα κάποια στιγμή αποφάσισαν οι Χούτου να σφάξουν τους Τούτσι γείτονές τους. Η σφαγή υπήρξε αποτέλεσμα συνθετικής διαδικασίας, η οποία ξεκίνησε από ορισμένους φανατικούς. Οι βίαιες και εξτρεμιστικές μειοψηφίες, ενώ δεν έχουν καμία δημιουργική δύναμη στο χτίσιμο μιας κοινωνίας, έχουν τεράστιες ικανότητες στην αποδόμησή της, ανεξαρτήτως των βουλήσεων της μετριοπαθούς πλειοψηφίας. Οι μηχανισμοί άρνησης του «Άλλου» και της δημιουργίας εθνοτικής καχυποψίας και μίσους είναι αυτοτροφοδοτούμενοι και δεν χρειάζονται παρά ένα μικρό αρχικό πυρήνα. Και η πρόωρη «ελληνοποίηση» των μεταναστών εισαγάγει αυτή την παράμετρο στην εσωτερική ελληνική γεωπολιτική ταυτότητα. Μπορεί, βέβαια, να καταδικάζουμε παρόμοια εξέλιξη, αλλά αυτό δεν παύει να την καθιστά λιγότερο πιθανή. Η γεωπολιτική ανάλυση πρέπει να λαμβάνει υπόψη της όχι την ευκταία πραγματικότητα, αλλά την πιθανή πραγματικότητα. Και οι Έλληνες πολιτικοί θα πρέπει να εξετάζουν ακόμη και τα πιο ακραία σενάρια. Αλλιώς κάνουν ιεραποστολικό έργο και όχι πολιτική…

Τα προβλήματα δεν τα δημιουργούν ποτέ οι μεγάλες πλειοψηφίες που θέλουν την ησυχία τους, αλλά οι μικροσκοπικές φανατισμένες μειοψηφίες. Είναι απλώς θέμα χρόνου να εμφανιστούν και αντίστοιχες ακραίες εθνικιστικές μειοψηφίες Ελλήνων που θα δημιουργήσουν το διαλεκτικό πόλο βίας και φανατισμού.

Όταν κανείς παίζει ρώσικη ρουλέτα δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα του κληρώσει η θαλάμη του περιστρόφου στην οποία υπάρχει η σφαίρα. Για την ακρίβεια, οι περισσότερες πιθανότητες είναι να μην συμβεί αυτό. Το ότι όμως έχεις τις πιθανότητες «υπέρ» σου δεν παύει να καθιστά αυτή την ενέργεια λιγότερο αυτοκτονική. Άλλωστε, οι συνέπειες της σημερινής μας επιλογής δεν θα φανούν παρά σε βάθος χρόνου και μπορεί να είναι κατακλυσμιαίες, κάνοντας τις μέχρι τώρα εθνικές καταστροφές που έχει υποστεί η Ελλάδα να φαντάζουν σχετικά ασήμαντα συμβάντα. Μπροστά μας ανατέλλει το ενδεχόμενο ακόμη και του εμφυλίου πολέμου.
Φυσικά, αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να απορροφήσουμε τους μετανάστες που έχουν ριζώσει πλέον για τα καλά στη χώρα μας. Αυτό όμως δεν πρέπει να γίνει βιαστικά και μαζικά, αλλά μόνο αφού θα έχει ολοκληρωθεί μια διαδικασία ελληνοποίησης, όταν δηλαδή θα έχουν αποκτήσει ελληνική συνείδηση και η ελληνική κοινωνία θα έχει ξεπεράσει τις καχυποψίες ενάντια στους νέους πολίτες της. Αυτή, δυστυχώς, είναι μια διαλεκτική διαδικασία, δύσκολη, επίμονη και με πολλά πισωγυρίσματα και σε καμία περίπτωση δεν διευκολύνεται από τις φανατισμένες κραυγές όσων αρνούνται να δεχτούν ως πραγματικές τις εθνικές συνειδήσεις μέσα στις κοινωνίες και προσπαθούν να καταπολεμήσουν τον εθνικισμό απλά αρνούμενοι την ύπαρξή του.
(*) Ο Κωνσταντίνος Γρίβας είναι ειδικός σε θέματα γεωπολιτικής ανάλυσης και πολεμικής τεχνολογίας. Διδάσκει στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.