Χειρίζονται με προχειρότητα τη χορήγηση ιθαγένειας (από την "Απογευματινή")

Του Περικλή Καπετανόπουλου

H απονομή της υπηκοότητας-ιθαγένειας είναι το ύψιστο δικαίωμα που μπορεί να αποκτήσει ο κάθε μετανάστης όπου Γης. Η απόκτηση της ιδιότητας του Έλληνα πολίτη όμως από απροσδιόριστο αριθμό μεταναστών, βάσει της νέας πολιτικής της που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα επηρεάσει αποφασιστικά τη σύσταση του ελληνικού κράτους και θα αλλοιώσει το εκλογικό σώμα, σε μέγιστο βαθμό. Ως εκ τούτου, είναι ένα ζήτημα εξαιρετικής σπουδαιότητας για να αντιμετωπίζεται με την ευκολία και την προχειρότητα που το χειρίζεται έως τώρα η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, χωρίς οποιανδήποτε κοινωνική διαβούλευση και περισσότερο χωρίς καμία λαϊκή συναίνεση.

Οι εξαγγελθείσες πρόσφατα ρυθμίσεις, που αφορούν τη χορήγηση ελληνικής ιθαγένειας στους μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς και το δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές, κατ’ αρχάς, στους μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα, που προωθεί εσπευσμένα και χωρίς σαφείς όρους και προϋποθέσεις η κυβέρνηση, δημιουργούν τεράστια ερωτηματικά:

1. Ποιος είναι ο αριθμός των μεταναστών που δικαιούνται σήμερα την ελληνική ιθαγένεια βάσει της πενταετούς παραμονής ;
2. Πόσοι μετανάστες θα αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια σε βάθος δεκαετίας;
3. Πόσο «ολισθηρός» θα αποδειχθεί ο δρόμος των 13 περιφερειακών επιτροπών ιθαγένειας, όταν ακόμα ανακαλούνται από το υπουργείο Εσωτερικών αποφάσεις απονομής ιθαγένειας σε δήθεν «μαϊμού ομογενείς», με μια αντίστοιχη διαδικασία το 2000;
4. Γιατί καταργείται το αναιτιολόγητο των υπουργικών αποφάσεων, όταν συντρέχουν λόγοι εθνικής ασφαλείας;
5. Ποια η σκοπιμότητα να δοθεί η δυνατότητα σε πολίτες χωρών μελών της Ε.Ε. να υποβάλλουν αίτηση για απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας, με παραμονή έστω και μίας μέρας στο ελληνικό έδαφος;
6. Exει υπολογίσει η κυβέρνηση ότι μια τέτοια πολιτική θα αυξήσει και θα πολλαπλασιάσει την άφιξη των μεταναστών στη χώρα μας, διογκώνοντας, τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που ήδη έχει προκαλέσει η μαζική άφιξη εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών τα τελευταία χρόνια;
7. Έχει υπολογίσει ο Ραγκούσης ότι την παραχώρηση της ελληνικής ιθαγένειας στα παιδιά των λαθρομεταναστών και στα παιδιά απροσδιορίστου εθνικότητας θα ακολουθήσει, σε δεύτερο χρόνο, και η παραχώρηση της ελληνικής ιθαγένειας στους αγνώστου ταυτότητας προέλευσης και ποινικού παρελθόντος γονείς τους; Διότι οι γονείς του «Έλληνος» δεν θα έχουν το δικαίωμα να αποκτήσουν την ιθαγένεια του παιδιού τους;
8. Πολλοί φορείς και συλλογικότητες, αλλά και μεμονωμένοι πολίτες είναι αντίθετοι με την παραχώρηση δικαιώματος ψήφου στις δημοτικές εκλογές στους μετανάστες, νόμιμους και παράνομους, υπηκόους τρίτων χωρών. Υποστηρίζουν ότι με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται επίσημες μουσουλμανικές και μειονοτικές κοινότητες στην καρδιά όλων των ελληνικών πόλεων. Το επόμενο βήμα θα είναι η μουσουλμανοποίηση της γειτονιάς, η γκετοποίηση της καθημερινότητας, και η εκρηκτική εκδήλωση προβλημάτων «διαπολιτισμικής» συμβίωσης;
9. Ποιος είναι ο αποχρών λόγος για τον οποίο ελαστικοποιούνται τόσο πολύ οι προϋποθέσεις (από 10 χρόνια στα 5) κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας, όταν σε όλη την Ευρώπη ισχύει ό,τι προβλέπει σήμερα η ελληνική νομοθεσία (στα πέντε χρόνια το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος με εξετάσεις).
10. Άραγε, η εγγραφή των Αλβανών σε ειδικές εκλογικές καταστάσεις στην Ήπειρο δεν θα δημιουργήσει την πολιτική βάση για τη διεκδίκηση της Μεγάλης Αλβανίας, όπως και η εγγραφή των μουσουλμάνων μεταναστών σε ειδικές εκλογικές καταστάσεις στη Θράκη δημιουργεί τις πολιτικές προϋποθέσεις για την «Τουρκική Δημοκρατία Δυτικής Θράκης»;

Πρωταρχικός στόχος ενός σύγχρονου κράτους δικαίου θα πρέπει να είναι η ισότιμη κοινωνική ένταξη και όχι η αφομοίωση των μεταναστών, ώστε οι μετανάστες να αισθάνονται ασφαλείς.

Ακόμη η ένταξή τους στη χώρα μας πρέπει να υποστηρίζεται με κατάλληλες δομές, ώστε η χορήγηση της ελληνικής ιθαγένειας να αποτελεί τη φυσική συνέχεια της συνολικής τους πορείας και να βασίζεται στην ελεύθερη βούληση αυτών.

Υπενθυμίζουμε μόνο ότι ο ισχύων Κώδικας Ιθαγένειας προβλέπει διατάξεις με τις οποίες αποδίδεται η ελληνική ιθαγένεια στα παιδιά των μεταναστών που κατοικούν συνεχώς στην Ελλάδα, χωρίς τη συνδρομή καμίας χρονικής προϋπόθεσης, απλώς με αίτησή τους κατά την ενηλικίωσή τους. Επίσης, με άλλες διατάξεις του κώδικα προβλέπεται ότι την ελληνική ιθαγένεια αποκτά και κάθε παιδί που γεννήθηκε σε ελληνικό έδαφος, εφόσον δεν αποκτά αυτοδίκαια την ιθαγένεια άλλης χώρας, όπως επίσης και όλα τα ανήλικα τέκνα των μεταναστών που πολιτογραφούνται Έλληνες.

Κομματικές σκοπιμότητες πίσω από τη χορήγηση ψήφου στις δημοτικές εκλογές

Όσον αφορά το δικαίωμα ψήφου των μεταναστών στις τοπικές εκλογές και τη σπουδή που δείχνει η κυβέρνηση για να το προωθήσει, δεν είναι δυνατόν να μη συνδυασθεί με κομματική σκοπιμότητα και να θεωρηθεί μέρος μίας καλά σχεδιασμένης μεταναστευτικής πολιτικής, λόγω και της κωλυσιεργίας που επέδειξε και συνεχίζει να επιδεικνύει σχετικά με το δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές των Ελλήνων που ζουν στο εξωτερικό.
Τέλος, μπορεί η κυβέρνηση σήμερα να μας πει πόσοι μετανάστες και πόσοι ομογενείς θα αποκτήσουν πολιτικά δικαιώματα εάν θεσμοθετηθούν οι εξαγγελίες της;

Τελικά, ποιος ή ποιοι κρύβονται πίσω από τις ασθμαίνουσες νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ; Μήπως οι σύμβουλοι του υπουργού Εσωτερικών; Μήπως η παρέα (Χάρης, Γρηγόρης κ.λπ.) που έχει σχηματισθεί στο γραφείο του νέου γραμματέα Μετανάστευσης και προέρχονται όλοι από το περιβάλλον του Συνήγορου του Πολίτη;

Αληθεύει ότι στενός συνεργάτης του κ. Ραγκούση ήταν μέλος ΜΚΟ, η οποία «υπαγορεύει»
την πολιτική στο Μεταναστευτικό στο ΥΠ.ΕΣ.;

Οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες, πάντως, του ΥΠ.ΕΣ., που ερωτηθήσαν σχετικά, παίρνουν αποστάσεις από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και υπογραμμίζουν με νόημα ότι τους ήρθε «έτοιμο» από το γραφείο του κ. Ραγκούση, χωρίς οι ίδιοι να έχουν την παραμικρή συμβολή στη σύνταξή του.

Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω ότι η ιδιότητα του Έλληνα πολίτη συνιστά ύψιστη εκδήλωση της συνέχειας του κρατικής οντότητας του Έθνους και δεν μπορεί να απονέμεται αδιάκριτα σε πρόσωπα που, είτε λόγω της κατάστασής τους (ακούσια) είτε λόγω της βουλήσεώς τους (εκούσια), δεν εξασφαλίζουν ότι είναι ικανά να υπηρετήσουν το Έθνος.