Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Κ. Παπούλιας: Όταν ο “υπέρτατος θεσμός” γίνεται βαποράκι Πακιστανικών απαιτήσεων…


Από ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας στα Ιωάννινα.
«Διακύβευμα της εποχής μας είναι η ένταξη των νόμιμων μεταναστών στη διαδικασία της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, σε μια σύγχρονη εκπαίδευση, που θα συνοδεύεται από πολιτικές αναγνώρισης και συμμετοχής.

Στοιχείο ωριμότητας και βαθιά δημοκρατικής παιδείας είναι η πλήρης εφαρμογή της αρχής της ισονομίας και ισοπολιτείας, ο σεβασμός στο κράτος δικαίου, που προβλέπει δικαιώματα και υποχρεώσεις για όλους, ανεξαρτήτως καταγωγής και θρησκεύματος. Ας μην ξεχνάμε ότι δικοί μας άνθρωποι και συμπατριώτες ήταν κάποτε ξένοι κάπου αλλού».

Φαίνεται λοιπόν ότι και ο Πρόεδρος της δημοκρατίας, ο λαοφιλής πολιτικός, φέρεται ως βαποράκι του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια, το οποίο σύμφωνα με τους επίσημους ισχυρισμούς της Πακιστανικής κυβέρνησης, παρουσία του Έλληνα πρέσβη, έγινε κατ’ απαίτηση της. Επίσημη δήλωση που ποτέ δεν διαψεύσθηκε από τον κύριο Ραγκούση ή οποιονδήποτε άλλο “εμπνευστή”.

Αυτό επεσήμανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας απο τα Γιάννινα, όπου βρίσκεται για τα 97α Ελευθέρια της Ηπειρωτικής πρωτεύουσας, στην αντιφώνησή του προς τον δήμαρχο Ιωαννιτών κ. Νικόλαο Γκόντα στο επίσημο δείπνο που παρατέθηκε προς τιμή του.

Σε μία επέτειο δηλαδή – κόλαφο ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που ο κύριος Παπούλιας υποστήριξε.

Σε έναν ηρωϊκό και άδολο αγώνα για να μπορέσουν γυναίκες και παιδιά να ζήσουν με ανθρώπινα δικαιώματα και όχι ως αντικείμενα εκμετάλλευσης του κάθε μουλά και βεληγκεκα. Για να μπορέσουν τα περήφανα γηρατειά να ξεψυχούν με αξιοπρέπεια και όχι βιασμένα ή δολοφονημένα για 20 Ευρώ.

Για να μπορέσει ο Ελληνικός λαός να απολαύσει τα αγαθά της δημοκρατίας, του πολιτισμού, της τέχνης, της παιδείας.

Όχι για να θησαυρίζει ο κάθε δουλέμπορος, έμπορος ναρκωτικών, νταβατζής, βιαστής ανηλίκων. Όχι για να περιτέμνονται βρέφη και παιδιά σε υπαίθρια χασάπικα. Όχι για να διδάσκονται οι “λόγοι αγάπης” των μουφτήδων στα χώματα που ποτίστηκαν με αίμα για να φύγει ο σκοταδισμός και η υστερική θρησκοληψία.

Αυτή την ευκαιρία βρήκε ο κύριος Παπούλιας για να διαλαλήσει την πραμάτεια των πρόσφατων υποστηρικτών του. Ίσως να ήταν και μέρος της πρόσφατης στήριξης προς το πρόσωπο του.

Αδράττοντας αυτή την ευκαιρία λοιπόν κύριε Παπούλια, χάσατε την ευκαιρία της υστεροφημίας. Τώρα, στη δύση της ζωής σας, υπηρετήσατε το εφήμερο, μικροπολιτικό συμφέρον, αντί για την “αιωνία σας τη μνήμη”.

Δυστυχώς αυτό το κράτος είχε διαχρονικά Παπούλιες, καθώς οι μόνοι “μετανάστες” που ρήμαξε, ήταν οι διωγμένοι Πόντιοι, Ίωνες και άλλοι που κοίταζε να τους πετάξει από πάνω του. Τώρα ετοιμάζεται να δώσει διαβατήρια στους σφαγείς τους. Διαχρονική συνέπεια.

Και θα μας επιτρέψετε ένα τελευταίο σχόλιο κύριε Πρόεδρε:
“Κι όμως, οι Ελληνες της διασποράς τα κατάφεραν, κάνοντας μας, εδώ στο μητροπολιτικό κέντρο, όλους περήφανους” είπατε. Μπορείτε να μας πείτε, ποιά θα είναι τα κριτήρια επιτυχίας για τους μισάνθρωπους Ταλιμπάν; Πως θα κάνουν υπερήφανο το μητροπολιτικό τους κέντρο;


http://olympia.gr/2010/02/22/papoulias/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια εκτός θέματος καθώς και μηνύματα σε "greeklish" δεν θα δημοσιεύονται.

Ποιά είναι η άποψη των χρηστών του διαδικτύου για την "πολυπολιτισμική κοινωνία" στην οποία μεταβαίνουμε, κατά την κρίση του νομοσχεδίου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης; http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=1012 Συγκεκριμένα, στην εισηγητική έκθεση αναγράφεται: Στην χώρα μας, οι συμπεριφορές που αποβλέπουν σε φυλετικές διακρίσεις έχουν ποινικοποιηθεί, ως ένα βαθμό, όπως προαναφέρθηκε από τον ν. 927/1979. Δεδομένου, όμως, ότι ο παραπάνω νόμος έχει εφαρμοστεί ελάχιστα και ήδη κρίνεται ανεπαρκής, ενόψει των σοβαρών προκλήσεων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας κατά τη μετάβασή της σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, η ισότιμη προστασία όλων των ατόμων, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα φυσικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους ή τον γενετήσιο-σεξουαλικό προσανατολισμό τους, προβάλλει ως πρωταρχική υποχρέωση του κράτους. Τι θα λέγατε, να ακουγόταν και η φωνή του "κυρίαρχου λαού", ως προς τη μετάβασή μας σε "μια πολυπολιτισμική κοινωνία";