Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

Οδεύοντας προ το αφγανο-πακιστανο-κουρδικο-ιρακινο-τουρκικό Ελλαδιστάν

ΠΑΡΕΛΑΣΗ 2010: ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΗΝΕΩΚΤΑΙ

Χωρίς Κολοκοτρώνη το 2010 η παρέλαση της 25ης Μαρτίου, γιά την επανάσταση των Ελλήνων κατά των Τούρκων το 1821, στην 5η Λεωφόρο, στο Μανχάτταν της Νέας Υόρκης. Το ντύσιμό του σαν το μεγάλο μας ήρωα του 1821 Θ. Κολοκοτρώνη, ο συμπατριώτης μας Παναγιώτης Ι. Νικολόπουλος και το αισθάνονταν και το ζούσε.

Είναι πράγματι μεγάλη υπόθεση να είσαι, έστω και γιά λίγο, τόσο διάσημος όσο ο Κολοκοτρώνης.

Η παρέλαση του 2010 στο Μανχάταν για την 25η Μαρτίου (18 Απριλίου) θα είναι ίσως η χειρότερη στην ιστορία. Δεν είναι μόνο τα ερωτηματικά για έλευση ευζώνων, ή η απουσία του Κολοκοτρώνη μας, αλλά κάτι πάρα πολύ χειρότερο. Μέχρι το 2009, η παρέλαση ήταν ένα σύμβολο για το όραμα της παλιγγενεσίας και αναδημιουργίας του Ελληνικού Έθνους κατά το κλασσικό πρότυπο. Γι’ αυτό έγινε τόσο διάσημος ο Κολοκοτρώνης μας.

Κατά τη διάρκεια όμως της επαναστάσεως του 1821, η άρχουσα πολυαρχία συγκρούσθηκε σφοδρά με τους... επαναστάτες. Το όραμα της παλιγγενεσίας και αναδημιουργίας του Ελληνικού Έθνους κατά το κλασσικό πρότυπο ήταν εκ’ διαμέτρου αντίθετο με τις απόψεις και τα συμφέροντα της πολυαρχίας, όπως και ήταν εξ’ αρχής κατά τα Ρωμαιοβυζαντινά χρόνια.

Από το 2010, η πολυαρχία στην πατρίδα μας οδηγεί από το όραμα της παλιγγενεσίας και αναδημιουργίας του Ελληνικού Έθνους στον εφιάλτη της παλινωδίας, με τις ψήφους μη-Ελλήνων, που αβέρτα η πολυαρχία τους χορηγεί, ακόμα και αν χάσουμε, την Κύπρο, το μισό Αιγαίο, τη Μακεδονία και τη Θράκη.

Από το 2010 λοιπόν, στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης, θα μνημονεύουμε τούτη την εθνική μας παλινωδία, αντί να γιορτάζουμε το όραμα της εθνικής μας παλιγγενεσίας.

Ήδη ακούμε οπαδούς του ΠΑΣΟΚ στην Αστόρια της Νέας Υόρκης να μιλούν με υπερηφάνεια γιά 17 χρόνια Γιώργο. Όχι για 17 χρόνια ΠΑΣΟΚ. Γιώργο. Ίσως εννοούν τον επερχόμενο πρόεδρο της Συνομοσπονδιακής Πολυαρχίας του Αφγανο-πακιστανο-κουρδικο-ιρακινο-τουρκό Ελλαδιστάν.

Θα αντιδράσουν άραγε οι υγιείς δυνάμεις του κόμματός του και των άλλων κομμάτων της ελληνικής πολυαρχίας; Υπάρχει ίσως άλλη λύση;


Από την Ελβετία, ο Δρ. Nicolas Kaloy βλέπει να ετοιμάζει το ΠΑΣΟΚ ένα εκλογικό πραξικόπημα με τη χορήγηση, άμεσα, του δικαιώματος ψήφου σε 642,905 αλλοδαπούς, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών. Την ίδια ώρα, στρατιές λαθρομεταναστών συνωστίζονται στα ανατολικά θαλάσσια και χερσαία σύνορα της χώρας μας, περιμένοντας τη σειρά τους για να γίνουν Έλληνες υπήκοοι. Πρόκειται για την πλέον εκτεταμένη επιχείρηση αλλοίωσης της ετυμηγορίας του ελληνικού λαού, αφού οι αλλογενείς ψηφοφόροι—σε πρώτη φάση—θα ξεπεράσουν το 6% του εκλογικού σώματος.

Πρέπει τελικά να γίνει αντιληπτό από τον ελληνικό λαό ότι ο σκοπός του κ. Γ. A. Παπανδρέου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ανθρωπιστικός. Άλλο η άδεια εργασίας και άλλο η ψήφος.

ΣΚΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΓΙΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, διότι ο αριθμός αυτών ή έστω και 250,000 καθορίζει το αποτέλεσμα των εκλογών. Το μέγιστο ποσοστό των ευεργετουμένων θα ψηφίζει ΠΑΣΟΚ.

ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ; ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥΣ Η ΝΟΘΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΎ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.

Νίκος Κ. Τανάλιας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια εκτός θέματος καθώς και μηνύματα σε "greeklish" δεν θα δημοσιεύονται.

Ποιά είναι η άποψη των χρηστών του διαδικτύου για την "πολυπολιτισμική κοινωνία" στην οποία μεταβαίνουμε, κατά την κρίση του νομοσχεδίου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης; http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=1012 Συγκεκριμένα, στην εισηγητική έκθεση αναγράφεται: Στην χώρα μας, οι συμπεριφορές που αποβλέπουν σε φυλετικές διακρίσεις έχουν ποινικοποιηθεί, ως ένα βαθμό, όπως προαναφέρθηκε από τον ν. 927/1979. Δεδομένου, όμως, ότι ο παραπάνω νόμος έχει εφαρμοστεί ελάχιστα και ήδη κρίνεται ανεπαρκής, ενόψει των σοβαρών προκλήσεων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας κατά τη μετάβασή της σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, η ισότιμη προστασία όλων των ατόμων, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα φυσικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους ή τον γενετήσιο-σεξουαλικό προσανατολισμό τους, προβάλλει ως πρωταρχική υποχρέωση του κράτους. Τι θα λέγατε, να ακουγόταν και η φωνή του "κυρίαρχου λαού", ως προς τη μετάβασή μας σε "μια πολυπολιτισμική κοινωνία";