Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Εφημερίδα Καθημερινή: στην υπηρεσία της προπαγάνδας σε ότι αφορά το νομοσχέδιο της ιθαγένειας


Η Εφημερίδα Καθημερινή από την αρχή του χρόνου έχει προβεί σε ένα μπαράζ δημοσιευμάτων όπου κύριο  χαρακτηριστικό της  είναι ότι οι  αρθογράφοι  που είναι υπέρ του εθνοκτόνου νομοσχεδίου  είναι τα μέλη της Μ.Κ.Ο. που πόνησε το εθνοκτόνο νομοσχέδιο και το νομοθετεί η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μέσω του Ραγκούση.

Δείτε το χρονικό και μπορείτε να καταλάβετε γιατι δεν πρέπει να διαβάζουμε εφημερίδες:
  • 2010-1-3_Αλιβιζάτος _Καθημερινή_Μετανάστες συνταγματικό τόξο για την Ελλάδα
  • 2010-1-10_Καμπύλης_Καθημερινή_H Δημοκρατία σε διαβούλευση
  • 2010-1-10_Τσιτσελίκης_Καθημερινή_Άποψη Τόλμη και αμεσότητα στις παρεμβάσεις
  • 2010-1-17_Καμπύλης_Καθημερινή_Η ιθαγένεια στον δρόμο προς τη Βουλή
  • 2010-1-17_Χριστόπουλος_Καθημερινή_Από τον ανοιχτό 19ο αιώνα στον κλειστό 20ό
Χριστόπουλος, Τσιτσελίκης, Καμπύλης και Αλιβιζάτος είναι όλοι τους μέλη της αεθνικής Μ.Κ.Ο. Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη , το αποκρύπτουν στα άρθρα τους και φυσικά προπαγανδίζουν ελεύθερα.

Χριστόπουλος και Τσιτσελίκης είναι μέλη του Κ.Ε.Μ.Ο. και γνωστοί για τις ενέργειες τους να βρίσκουν μειονότητες στην Ελλάδα.

Ο Χριστόπουλος είναι γνωστός για την αντιχριστιανική εργασία που έβαλε σε φοιτητές του στην φωλιά του Εθνομηδενισμού που λέγεται Πάντειο.

Σε ότι αφορά την Καθημερινή στο σημερινό της φύλλο φιλοξενεί 6 άρθρα από τα οποία 5 είναι υπέρ της ρύθμισης και μόνο...1 κατά.

1 σχόλιο:

  1. Ίσως η πιο σημαντική αλλά λιγότερο συζητημένη συνισταμένη των δυνάμεων της σημερινής κατάντιας στον τόπο μας, εκτός από το μεσαιωνικό φεουδαρχικό κατεστημένο των πολιτικών, των μεγαλοδημοσιογράφων, των «καλλιτεχνών» και «κοσμικών»που αποβλάκωσαν την Ελληνική κοινωνία, είναι και η ανθελληνική πανεπιστημιακή συντεχνία, που με το πρόσχημα του «προοδευτισμού και δημοκρατισμού» στην πλειοψηφία της απενεύρωσε κάθε αντίσταση στην νεοταξική επέλαση στην χώρα μας χαρακτηρίζοντας την «φασιστική» . Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι πανεπιστημιακοί«δάσκαλοι» είναι αυτοί που από το 1993 και μετά διοικούν την Ελλάδα με το κυρίως κέντρο εξουσίας τα Οικονομικά Πανεπιστήμια. Το βασικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ όπως ο Υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1995-1998 κ. Χριστοδουλάκης, ο. κ Λομβέρδος, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Σημίτης, επίσης ο κ. Παυλόπουλος, ο κ. Αλογοσκούφης καθώς και πολλά άλλα κυβερνητικά στελέχη της ΝΔ είναι Πανεπιστημιακοί καθηγητές. Στην συντεχνία αυτή μετά την μεταπολίτευση, το πολιτικό σύστημα έδωσε πρωτεύοντα ρόλο αφού της ανεγνώρισε ιδιαίτερα συνταγματικά δικαιώματα, όπως η έμμισθη κατοχή και άλλων θέσεων στο δημόσιο πλην της θέσεως του καθηγητού δημιουργώντας μία νέα προνομιακή τάξη στην Ελληνική κοινωνία στην θέση των συνταγματαρχών. Ανάλογο παράδειγμα συνταγματικά κατοχυρωμένης προνομιακής μεταχείρισης σε συντεχνία δεν υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συντεχνιακή αυτή τάξη λαμβάνοντας τα μηνύματα των καιρών της μεταπολίτευσης ασπάσθηκε την «προοδευτική και δημοκρατική» ιδεολογία αφού η επαγγελματική ανέλιξη στους πανεπιστημιακούς χώρους είναι ανάλογη του «προοδευτισμού και δημοκρατισμού» του κάθε μέλους της που στην πληοψηφία της ανήκει ιδεολογικά στον ΣΥΡΙΖΑ, συνεργάζεται με τις ανθελληνικές ΜΚΟ, τα διεθνή ανθελληνικά κέντρα προωθώντας τις θέσεις των εχθρών της χώρας μας μέσα από «επιστημονικές μελέτες», «συνέδρια και ημερίδες», και τα ΜΜΕ. Η συμμαχία της με το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο θα προϋπέγραφε την καταδίκη του Ελληνικού λαού στον πλέον ακραίο σκοταδισμό. Η εισροή των κοινοτικών κονδυλίων στην χώρα με τα διάφορα «Ερευνητικά» προγράμματα και η διαχείριση των κοινοτικών πλαισίων στήριξης δεν άφησε την τάξη των καθηγητών αδιάφορη.
    Παχουλοί διπλοί και τριπλοί μισθοί, διορισμοί συγγενικών προσώπων εταιρίες μαϊμούδες, απίθανα ερευνητικά προγράμματα τους άνοιξαν τον δρόμο για τα Tennis club της Εκάλης, ενώ οι βίλες τους συναγωνίζονται στην χλιδή μεσαιωνικά παλάτια. Θυμηθείτε πόσοι πανεπιστημιακοί «δάσκαλοι» είναι σήμερα στην φυλακή για κατάχρηση των ερευνητικών κονδυλίων. Τα διάφορα λοιπόν ερευνητικά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης περιλαμβάνουν και δράσεις που αφορούν και τις μειονότητες. Κάθε λοιπόν ερευνητικό πρόγραμμα μπορεί να έχει προϋπολογισμό της τάξης του 1.5 Εκ.€. Φανταστείτε λοιπόν τον χειριστή του προγράμματος να διαχειρίζεται τα ποσά αυτά. Όχι μόνο θα διατρίβουν σε ανύπαρκτα πεδία επιστημονικής έρευνας, αλλά θα επινοούν και ανύπαρκτα ανθελληνικά θέματα για την εξυπηρέτηση των διαρκώς αυξανομένων κρατικών οικονομικών προνομίων τους..

    Η επιστημονική επάρκεια κάθε πανεπιστημιακού καθηγητού διεθνώς εκτιμάται από τον αριθμό των επιστημονικών δημοσιεύσεων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά με υψηλό δείκτη απήχησης (impact factor) καθώς και από τον αριθμό των ετεροαναφορών (citation index). Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να πληκτρολόγηση κάποιος στις βάσεις δεδομένων τα ηχηρά Ελληνικά «επιστημονικά ονόματα». Η διεθνής απήχηση τους στον χώρο της επιστήμης τους είναι μηδενική. Άλλωστε στην διεθνή κατάταξη των Πανεπιστημίων ως προς την Αριστεία τα Ελληνικά πανεπιστήμια είναι από τα τελευταία, και για τον λόγο αυτό αρνούνται να αξιολογηθούν όπως πράττουν οι συνάδελφοι τους σε όλα τα μέρη του κόσμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια εκτός θέματος καθώς και μηνύματα σε "greeklish" δεν θα δημοσιεύονται.

Ποιά είναι η άποψη των χρηστών του διαδικτύου για την "πολυπολιτισμική κοινωνία" στην οποία μεταβαίνουμε, κατά την κρίση του νομοσχεδίου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης; http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=1012 Συγκεκριμένα, στην εισηγητική έκθεση αναγράφεται: Στην χώρα μας, οι συμπεριφορές που αποβλέπουν σε φυλετικές διακρίσεις έχουν ποινικοποιηθεί, ως ένα βαθμό, όπως προαναφέρθηκε από τον ν. 927/1979. Δεδομένου, όμως, ότι ο παραπάνω νόμος έχει εφαρμοστεί ελάχιστα και ήδη κρίνεται ανεπαρκής, ενόψει των σοβαρών προκλήσεων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας κατά τη μετάβασή της σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, η ισότιμη προστασία όλων των ατόμων, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα φυσικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους ή τον γενετήσιο-σεξουαλικό προσανατολισμό τους, προβάλλει ως πρωταρχική υποχρέωση του κράτους. Τι θα λέγατε, να ακουγόταν και η φωνή του "κυρίαρχου λαού", ως προς τη μετάβασή μας σε "μια πολυπολιτισμική κοινωνία";