Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Δημοψήφισμα για τη μετανάστευση: γιατί όχι;

Είμαστε μια δημοκρατική χώρα; Βεβαίως. Ο λαός είναι ο κυρίαρχος του πολιτεύματος; Βεβαίως. Στη δημοκρατία ο λαός δεν είναι αυτός που αποφασίζει για την τύχη τη δική του και της χώρας του; Βεβαίως. Τότε, γιατί να μη δοθεί η δυνατότητα και η ελευθερία στο λαό να εκφράσει τις πραγματικές επιθυμίες του για ένα από τα πιο ακανθώδη ζητήματα για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας, τη (λαθρο)μετανάστευση. Η Ελβετία έδωσε το παράδειγμα, γιατί να μην ακολουθήσει η Ελλάδα, αφού, είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι, είναι πραγματικά το λίκνο της δημοκρατίας; Είναι, ίσως, ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί και η πολυπόθητη (;) επιστροφή του έλληνα πολίτη στα πολιτικά πράγματα του τόπου του, αφού, όπως υποστηρίζουν όλοι, είναι ανησυχητικό το γεγονός πως το ποσοστό της αποχής από τα κοινά ολοένα και διευρύνεται, όπως και το ποσοστό όσων αμφιβάλλουν για την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Τι καλύτερο, για να αναθερμανθεί το ενδιαφέρον του έλληνα πολίτη για τα κοινά, από μια δημοκρατική διαδικασία με την οποία θα του δοθεί για πρώτη φορά η δυνατότητα να αποφασίσει άμεσα για ένα καθημερινό ζήτημα - πρόβλημα που ταλανίζει το παρόν, αλλά και προβληματίζει για το μέλλον. Εκτός κι αν κάποιοι φοβούνται το αποτέλεσμα ενός τέτοιου δημοψηφίσματος, γιατί σε περίπτωση, αρκετά πιθανή, που το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό από τις προσωπικές τους επιθυμίες και τα συμφέροντα ορισμένων, θα είναι υποχρεωμένοι να το σεβαστούν. Οπότε το τελικό ερώτημα - δίλημμα δεν είναι: δημοψήφισμα, ή όχι, αλλά: δημοκρατία, ή συμφέροντα;

Φ.Χ. Γιαπουτζίδου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια εκτός θέματος καθώς και μηνύματα σε "greeklish" δεν θα δημοσιεύονται.

Ποιά είναι η άποψη των χρηστών του διαδικτύου για την "πολυπολιτισμική κοινωνία" στην οποία μεταβαίνουμε, κατά την κρίση του νομοσχεδίου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης; http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=1012 Συγκεκριμένα, στην εισηγητική έκθεση αναγράφεται: Στην χώρα μας, οι συμπεριφορές που αποβλέπουν σε φυλετικές διακρίσεις έχουν ποινικοποιηθεί, ως ένα βαθμό, όπως προαναφέρθηκε από τον ν. 927/1979. Δεδομένου, όμως, ότι ο παραπάνω νόμος έχει εφαρμοστεί ελάχιστα και ήδη κρίνεται ανεπαρκής, ενόψει των σοβαρών προκλήσεων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας κατά τη μετάβασή της σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, η ισότιμη προστασία όλων των ατόμων, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα φυσικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους ή τον γενετήσιο-σεξουαλικό προσανατολισμό τους, προβάλλει ως πρωταρχική υποχρέωση του κράτους. Τι θα λέγατε, να ακουγόταν και η φωνή του "κυρίαρχου λαού", ως προς τη μετάβασή μας σε "μια πολυπολιτισμική κοινωνία";